آزمایش‌ها روی گندم با استفاده از هومات پتاسیم و هومات زرد پتاسیم، با افزایش غلظت شوری-قلیایی، پتانسیل جوانه‌زنی و سرعت جوانه‌زنی گندم روند نزولی نشان داد، اثر بازدارنده بر ارتفاع گیاه و طول ریشه افزایش یافت، محتوای نسبی آب به کاهش خود ادامه داد و محتوای مالون‌دی‌آلدئید ساقه‌ها و برگ‌ها به افزایش خود ادامه داد که نشان می‌دهد آزار گندم افزایش یافته است.

تحت درجه شوری یکسان، استفاده از هومات پتاسیم و اسید فولویک پتاسیم می‌تواند اثرات تنش شوری-قلیایی بر جوانه‌زنی بذر گندم و رشد نهال را تا حدی کاهش دهد و اثر جامع هومات پتاسیم بهتر است.

مشکل خاک‌های شور-قلیایی به یک چالش بزرگ برای توسعه کشاورزی جهانی تبدیل شده است و تأثیر منفی آن بر رشد محصول در کل چرخه رشد، از مهار جوانه‌زنی بذر و تأخیر در رشد نهال تا مانع شدن از توسعه بلوغ، ادامه دارد که در نهایت منجر به کاهش قابل توجهی در عملکرد محصول می‌شود و به طور جدی راندمان تولید کشاورزی و توسعه پایدار را محدود می‌کند.

اسید هیومیک به عنوان یک جزء مهم از مواد آلی خاک، عملکرد فیزیولوژیکی منحصر به فردی دارد که نه تنها می‌تواند خاک را بهبود بخشد، بلکه مقاومت گیاه در برابر تنش را نیز افزایش می‌دهد. در زمینه تنش شوری-قلیایی، اثر کاهنده اسید هیومیک بر رشد گندم تأیید شده است.

با افزایش غلظت شوری-قلیایی، هر چه تنش شوری-قلیایی قوی‌تر باشد، پتانسیل جوانه‌زنی و سرعت جوانه‌زنی کمتر می‌شود. تحت شرایط شوری-قلیایی متوسط و شدید، هومات پتاسیم می‌تواند پتانسیل جوانه‌زنی و سرعت جوانه‌زنی بذر گندم را بهبود بخشد، هومات پتاسیم و فولویک پتاسیم می‌توانند اثرات منفی تنش شوری-قلیایی بر جوانه‌زنی بذر گندم را تا حدی کاهش دهند و هومات پتاسیم در مقایسه با هومات زرد پتاسیم در بهبود پتانسیل جوانه‌زنی و سرعت جوانه‌زنی بذر گندم مزایای خاصی را نشان داد.

با افزایش غلظت شوری-قلیایی، مهار رشد ارتفاع گیاه گندم عمیق‌تر می‌شود و در نتیجه ارتفاع گیاه به تدریج کاهش می‌یابد. تحت شرایط شوری-قلیایی یکسان، گیاهان گندمی که با هومات پتاسیم و فولویک پتاسیم تیمار شده‌اند، در مقایسه با گیاهانی که هیچ افزودنی ندارند، ارتفاع بیشتری نشان دادند. این اثر تقویت‌کننده در شرایط تنش شوری-قلیایی خفیف و متوسط ​​بیشترین تأثیر را داشت. هومات پتاسیم می‌تواند به طور موثری مهار رشد ارتفاع گیاه گندم ناشی از تنش شوری-قلیایی را کاهش دهد و به طور قابل توجهی افزایش آن را ارتقا دهد. علاوه بر این، فولویک پتاسیم نتیجه‌ای مؤثرتر را نشان می‌دهد.

تحت شرایط شوری-قلیایی خفیف، ارتفاع گیاه گندم با اسید فولویک پتاسیم بهترین عملکرد را داشت؛ استفاده از فولویک پتاسیم و اسید فولویک پتاسیم می‌تواند به طور قابل توجهی پتانسیل رشد گندم را تحت تنش شوری-قلیایی افزایش دهد، حتی بهتر از گندمی که تحت تنش شوری-قلیایی نیست، که پایه خوبی برای فتوسنتز بعدی گیاه، تجمع مواد و عملکرد فراهم می‌کند.

با افزایش غلظت شوری-قلیایی، اثر بازدارنده رشد ریشه گندم روند تشدید را نشان داد و استفاده از هومات پتاسیم و اسید فولویک پتاسیم می‌تواند اثرات تنش شوری-قلیایی را تا حدی کاهش دهد. تحت شرایط شوری-قلیایی خفیف، هومات پتاسیم و فولویک پتاسیم می‌توانند به طور موثری تنش شوری-قلیایی را بر ریشه‌های گندم خنثی کنند و به طور قابل توجهی رشد ریشه‌های گندم را ارتقا دهند.

با افزایش غلظت شوری-قلیایی، وزن تر کل، وزن ساقه و برگ و وزن تر ریشه گیاهان گندم روند نزولی قابل توجهی را نشان داد و وزن تر کل، وزن ساقه و برگ و وزن ریشه گیاهان گندم با استفاده از هومات پتاسیم و اسید فولویک پتاسیم در شرایط شوری-قلیایی یکسان بیشتر از گندم استفاده نشده بود. نشان داده شد که هومات پتاسیم و اسید فولویک پتاسیم می‌توانند به طور موثری تنش شوری-قلیایی خفیف را کاهش دهند. تحت تنش متوسط ​​نمک، وزن تر کل، وزن ساقه و برگ و وزن تر ریشه گیاهان گندم با استفاده از فولویک پتاسیم بیشترین افزایش را داشت و تفاوت بین تیمارهای مختلف در محیط شوری شدید قابل توجه نبود، که ممکن است به دلیل محیط شوری بالا باشد که از آستانه تنظیمی آن فراتر می‌رود. به طور کلی، تحت شرایط شوری-قلیایی یکسان، وزن تر کل، وزن تر ساقه و برگ و وزن تر ریشه گندم تیمار شده با اسید فولویک پتاسیم بیشتر از گندم تیمار شده با هومات پتاسیم بود.

محتوای رطوبت بافت گیاهی یکی از شاخص‌های مهم برای اندازه‌گیری درجه تنش گیاهی است که تأثیر مستقیمی بر رشد گیاه، باز و بسته شدن روزنه‌ها، عملکرد فتوسنتزی و حتی عملکرد نهایی محصول دارد. هنگامی که محتوای آب بافت‌های گیاهی تا حد معینی کاهش یابد، آسیب دائمی غیرقابل برگشتی رخ خواهد داد که به طور جدی بر فعالیت‌های فیزیولوژیکی طبیعی گیاهان تأثیر می‌گذارد. با افزایش غلظت شوری-قلیایی، محتوای نسبی آب گیاهان گندم روند نزولی را نشان داد. گیاهان با تنش شوری-قلیایی تشدید می‌شوند و در نتیجه محتوای نسبی آب آنها کاهش می‌یابد.

تفاوت کمی تحت شوری متوسط ​​و شدید وجود دارد. تحت شرایط شوری-قلیایی یکسان، محتوای نسبی آب گیاهان گندم به شرح زیر بود: گندم با استفاده از فولویک پتاسیم> گندم با استفاده از هومات پتاسیم > گندم بدون گندم، اما تفاوت کمی در محتوای آب گندم با استفاده از فولویک پتاسیم و هومات پتاسیم وجود داشت، که نشان می‌دهد اثرات هومات پتاسیم و فولویک پتاسیم در تنظیم محتوای نسبی آب گیاهان گندم تحت تنش شوری-قلیایی مشابه است.

هنگامی که گیاهان تحت تنش قرار می‌گیرند، تعادل گونه‌های فعال اکسیژن در بدن مختل می‌شود و واکنش پراکسیداسیون لیپیدها را تحریک می‌کند که به نوبه خود باعث آسیب به سیستم غشای سلولی می‌شود. مالون‌دی‌آلدئید محصول نهایی اصلی پراکسیداسیون لیپیدهای غشای سلولی گیاهی است و هر چه محتوای آن بیشتر باشد، درجه پراکسیداسیون لیپیدهای غشای سلولی گیاهی جدی‌تر و آسیب به غشای سلولی بیشتر می‌شود.

خاک‌های بسیار شور می‌توانند پراکسیداسیون لیپیدهای غشای سلولی را تشدید کرده و باعث آسیب شدید به غشای سلولی گندم شوند. تحت شرایط شوری-قلیایی خفیف و متوسط، محتوای مالون‌دی‌آلدئید ساقه‌ها و برگ‌های گندم به شرح زیر بود: فولویک پتاسیم< هومات پتاسیم< گندم بدون افزودن، و تفاوت بین تیمارها قابل توجه بود، که نشان می‌دهد اثر محافظتی اسید فولویک بر غشاهای سلولی برجسته‌تر بود. تحت شرایط شوری-قلیایی شدید، محتوای ساقه‌ها و برگ‌های گندم به شرح زیر بود: هومات پتاسیم< فولویک پتاسیم< گندم بدون افزودن، که نشان می‌دهد استفاده از هومات پتاسیم در محافظت از غشای سلولی در محیط خاک‌های بسیار شور-قلیایی مزایای بیشتری دارد.

اثر تنش را می‌توان با افزودن اسید هیومیک به طور موثری بهبود بخشید، در عمل کاشت گندم در زمین‌های شور-قلیایی، توصیه می‌شود قبل از کاشت از هومات پتاسیم یا فولویک پتاسیم استفاده شود که هر دو به بهبود سرعت جوانه‌زنی بذر و ارتقای رشد و توسعه ریشه‌ها و قسمت‌های هوایی کمک می‌کنند.